☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۶ امرداد زادروز احمد سیدنا
(زاده ۶ امرداد ۱۳۲۷ تنکابن – درگذشته ۲۵ خرداد ۱۳۹۷ تهران) طنزپرداز
او در سال ١٣۴۵ به نشریه طنز توفیق دعوت شد و با طنزپردازان آن دوره همچون ابوالقاسم حالت، ابوتراب جلی، عباس فرات، غلامرضا روحانی، بهاءالدین خرمشاهی، محمد حاجیحسینی، حسین گلستانی و همچنین پرویز شاپور، مرتضی فرجیان، کیومرث صابری فومنی، عمران صلاحی، مسعود کیمیاگر، منوچهر احترامی، محمدعلی گویا، احمد عربانی، کامبیز درمبخش و ناصر پاکشیر به طنزپردازی پرداخت و تا پایان فعالیت آن نشریه ادامه داشت .
نخستین کوششهای وی در تولید محتوای طنز در توفیق عبارت بودند از ستونهای لطیفه، مونولوگ و دیالوگهای طنز، ضربالمثلهای روز و تحلیل طنزآمیز اخبار روز که او با نامهای مستعار «ا - س»، «دمبریده» و «خیارچمبر» منتشر میکرد. خلاقیتهای او در تولید محتوای طنز به گونهای بود که ردپای ستونهای طنزی که در دهه چهل و پنجاه توسط وی طراحی و ابداع شدند، هنوز هم کم و بیش در نشریات طنز امروز یافت میشود.
انواعی قالبهای جدید ازجمله «مینی نمایشنامه»، جدول طنز «کار بیکاری» و «نیازمندیهای طنز» از نقاط قوت کار او بودند.
او همچنین در ۱۳۵۶ بهعنوان روزنامهنگار در نشریه پیک روز که نشریه داخلی سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران بود، فعالیت کرد و از جمله کارهای او در این نشریه مصاحبهاش با نجف دریابندری و حبیب روشنزاده بود.
وی با توقیف نشریه توفیق در سال ١٣۵٠ به مجله کاریکاتور به سردبیری محسن دولو پیوست و در آنجا با ستونهایی:
«سرآشپز کاریکاتور تقدیم میکند»، «پاسخگوی اجتماعی کاریکاتور پاسخ میدهد»، «شوخی هفته»، «میون کلامتون شکر»، «کلاس تقویتی»، «انشاهای یک بچه مدرسهای»، «از من بپرس بهت میگم»، «شوخی با نشریات»، «آلبوم هفته»، «معرکه گیری»، «نیازمندیهای کاریکاتور»، «حرفهای بیکاری» و «خبرهای داغ داغ و سرد سرد» طنز مینوشت.
وی پس از انقلاب با توجه به تخصص در ساخت نمایشنامهها و لطیفههای کوتاه به رادیو پیوست و برای مدتی بهعنوان نویسنده برنامه «صبح جمعه» رادیو فعالیت کرد و در مقطعی نیز با مجله طنز فکاهیون به سردبیری ابوالقاسم صادقی در کنار برخی از اعضای هیئت تحریریه سابق مجله توفیق در کنار جواد علیزاده، بهمن عبدی، احمد عربانی، خسرو شاهانی، محمد پورثانی و اسماعیل آتشی فعالیت کرد.
او در اوایل دهه هفتاد با دعوت مرتضی فرجیان سردبیر نشریههای فکاهیون و خورجین" به نشریه طنز گلآقا پیوست و علاوه بر نامهای مستعار پیشین، با نامهای مستعار دو پسرش «آقاعماد»، «علیرضاخان» و نیز «احمد آقا» قلم زد. او بار دیگر به گزیدهنویسی به سبک دوره توفیق بازگشت. ستون «شوخی با مطبوعات» او نشان میدهد که هر هفته سوژههایش را از میان تیترهای دهها عنوان روزنامه و مجله انتخاب میکرده است. از جمله ستونهای طنز محبوب او در دوران گل آقا «سبدیات» و «نیازمندیهای عمومی» بودند.
آرامگاه وی در قطعه نامآوران است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_سیدنا، ز
۶ امرداد زادروز احمد سیدنا
(زاده ۶ امرداد ۱۳۲۷ تنکابن – درگذشته ۲۵ خرداد ۱۳۹۷ تهران) طنزپرداز
او در سال ١٣۴۵ به نشریه طنز توفیق دعوت شد و با طنزپردازان آن دوره همچون ابوالقاسم حالت، ابوتراب جلی، عباس فرات، غلامرضا روحانی، بهاءالدین خرمشاهی، محمد حاجیحسینی، حسین گلستانی و همچنین پرویز شاپور، مرتضی فرجیان، کیومرث صابری فومنی، عمران صلاحی، مسعود کیمیاگر، منوچهر احترامی، محمدعلی گویا، احمد عربانی، کامبیز درمبخش و ناصر پاکشیر به طنزپردازی پرداخت و تا پایان فعالیت آن نشریه ادامه داشت .
نخستین کوششهای وی در تولید محتوای طنز در توفیق عبارت بودند از ستونهای لطیفه، مونولوگ و دیالوگهای طنز، ضربالمثلهای روز و تحلیل طنزآمیز اخبار روز که او با نامهای مستعار «ا - س»، «دمبریده» و «خیارچمبر» منتشر میکرد. خلاقیتهای او در تولید محتوای طنز به گونهای بود که ردپای ستونهای طنزی که در دهه چهل و پنجاه توسط وی طراحی و ابداع شدند، هنوز هم کم و بیش در نشریات طنز امروز یافت میشود.
انواعی قالبهای جدید ازجمله «مینی نمایشنامه»، جدول طنز «کار بیکاری» و «نیازمندیهای طنز» از نقاط قوت کار او بودند.
او همچنین در ۱۳۵۶ بهعنوان روزنامهنگار در نشریه پیک روز که نشریه داخلی سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران بود، فعالیت کرد و از جمله کارهای او در این نشریه مصاحبهاش با نجف دریابندری و حبیب روشنزاده بود.
وی با توقیف نشریه توفیق در سال ١٣۵٠ به مجله کاریکاتور به سردبیری محسن دولو پیوست و در آنجا با ستونهایی:
«سرآشپز کاریکاتور تقدیم میکند»، «پاسخگوی اجتماعی کاریکاتور پاسخ میدهد»، «شوخی هفته»، «میون کلامتون شکر»، «کلاس تقویتی»، «انشاهای یک بچه مدرسهای»، «از من بپرس بهت میگم»، «شوخی با نشریات»، «آلبوم هفته»، «معرکه گیری»، «نیازمندیهای کاریکاتور»، «حرفهای بیکاری» و «خبرهای داغ داغ و سرد سرد» طنز مینوشت.
وی پس از انقلاب با توجه به تخصص در ساخت نمایشنامهها و لطیفههای کوتاه به رادیو پیوست و برای مدتی بهعنوان نویسنده برنامه «صبح جمعه» رادیو فعالیت کرد و در مقطعی نیز با مجله طنز فکاهیون به سردبیری ابوالقاسم صادقی در کنار برخی از اعضای هیئت تحریریه سابق مجله توفیق در کنار جواد علیزاده، بهمن عبدی، احمد عربانی، خسرو شاهانی، محمد پورثانی و اسماعیل آتشی فعالیت کرد.
او در اوایل دهه هفتاد با دعوت مرتضی فرجیان سردبیر نشریههای فکاهیون و خورجین" به نشریه طنز گلآقا پیوست و علاوه بر نامهای مستعار پیشین، با نامهای مستعار دو پسرش «آقاعماد»، «علیرضاخان» و نیز «احمد آقا» قلم زد. او بار دیگر به گزیدهنویسی به سبک دوره توفیق بازگشت. ستون «شوخی با مطبوعات» او نشان میدهد که هر هفته سوژههایش را از میان تیترهای دهها عنوان روزنامه و مجله انتخاب میکرده است. از جمله ستونهای طنز محبوب او در دوران گل آقا «سبدیات» و «نیازمندیهای عمومی» بودند.
آرامگاه وی در قطعه نامآوران است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_سیدنا، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۵ خرداد زادروز جمشید طاهری
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۳۶ شهرضا -- درگذشته ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ اصفهان) شاعر و نویسنده
او در دانشگاه در دو رشته برق و ادبیات تحصیل کرد. در دوره دبیرستان در انجمن شعر شهر که با حضور آشفته، نظام صنیعی، سلطانیان، پایندهمهر و آقالر برگزار میشد، شرکت میکرد. او در شعر کهن خود را شاگرد شادروان آشفته و در شعرنو خود را شاگرد پایندهمهر میدانست.
وی تا ۱۸ سالگی در شهرضا زندگی کرد و پس از آن به مدت ۳۰ سال به عنوان دبیر در آموزش و پروش خدمت کرد و در تمام این سالها، به فعالیت فرهنگی و ادبی مشغول بود.
مجموعه غزل چلهنشینان چله خانه دل، پسر آتش (داستان کودک)، عالم دیگر از زبان مردگانی که زنده شدهاند (اثری تحقیقی در زمینه فراروانکاوی)، حدیث عشق (رمان)، طریق عشق (رمان)، همراز عشق (رمان)، یاس سپید عشق (رمان)، درد محبت (رمان)، غزل آریا (رمان)، مهرگل (رمان)، ساده اما... (کلامی چند)، بابک (رمان)، نوشین (رمان)، آیدا (رمان)، سیاوش (رمان)، غزل (رمان)، شبانههای پدرم (رمان) و داستان من (رمان)، آثار ادبی منتشر شده از اوست.
«داستان من» آخرین رمان این نویسنده بود که در سال ۱۳۹۲، نامزد جایزه کتاب سال شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جمشید_طاهری، ز
۲۵ خرداد زادروز جمشید طاهری
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۳۶ شهرضا -- درگذشته ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ اصفهان) شاعر و نویسنده
او در دانشگاه در دو رشته برق و ادبیات تحصیل کرد. در دوره دبیرستان در انجمن شعر شهر که با حضور آشفته، نظام صنیعی، سلطانیان، پایندهمهر و آقالر برگزار میشد، شرکت میکرد. او در شعر کهن خود را شاگرد شادروان آشفته و در شعرنو خود را شاگرد پایندهمهر میدانست.
وی تا ۱۸ سالگی در شهرضا زندگی کرد و پس از آن به مدت ۳۰ سال به عنوان دبیر در آموزش و پروش خدمت کرد و در تمام این سالها، به فعالیت فرهنگی و ادبی مشغول بود.
مجموعه غزل چلهنشینان چله خانه دل، پسر آتش (داستان کودک)، عالم دیگر از زبان مردگانی که زنده شدهاند (اثری تحقیقی در زمینه فراروانکاوی)، حدیث عشق (رمان)، طریق عشق (رمان)، همراز عشق (رمان)، یاس سپید عشق (رمان)، درد محبت (رمان)، غزل آریا (رمان)، مهرگل (رمان)، ساده اما... (کلامی چند)، بابک (رمان)، نوشین (رمان)، آیدا (رمان)، سیاوش (رمان)، غزل (رمان)، شبانههای پدرم (رمان) و داستان من (رمان)، آثار ادبی منتشر شده از اوست.
«داستان من» آخرین رمان این نویسنده بود که در سال ۱۳۹۲، نامزد جایزه کتاب سال شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جمشید_طاهری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۵ خرداد زادروز مرتضی برزگر
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۶۰ تهران) نویسنده و مدرس داستاننویسی
او با شرکت در کارگاههای نویسندگی سیامک گلشیری، کاوه فولادینسب، مهدی یزدانیخرم و عباس معروفی و مطالعه کتابهای ادبی و نویسندگی، توانست به قلمی متفاوت و تاثیرگذار برسد و امروز خود او در مقام معلم نویسندگی، کارگاههای آموزش نوشتن برای علاقهمندان برگزار میکند. وی نویسندهای گزیده کار است که زیاد مینویسد، اما کم منتشر میکند. او بعضی از نوشتههایش را در صفحه مجازیاش با خوانندگان به اشتراک میگذارد، تا درعینحال با آنها ارتباط داشته باشد. وی در مصاحبهای گفته است: تا زمانی که یک ناشر خوب پیدا شود صبر میکند و بعد داستانهایش را منتشر حواهد کرد.
«قلب نارنجی فرشته» اولین کتاب او بود که به صورت مجموعه داستان کوتاه منتشر شد و دو جایزه «احمد محمود» و «جلال آل احمد» را گرفت و با این کتاب بهعنوان نویسندهای خوش قلم شهرت یافت.
او به ادبیات فارسی معاصر علاقه زیادی دارد و با اینکه شغل اصلیاش چیز دیگری است، اما از هر فرصتی برای خواندن و نوشتن استفاده میکند.
دومین کتاب او با عنوان اعترافات هولناک لاکپشت مرده... رمانی است که در سال ۱۳۹۷ منتشر شد و در طول یک سال ۵ بار تجدید چاپ شده است.
جایزهها:
نفر نخست جایزه داستان انقلاب در بخش داستان کوتاه، حوزه هنری ۱۳۹۵.
نفر برگزیده جایزه داستان انقلاب در بخش داستان کوتاه، حوزه هنری، ۱۳۹۴.
نفر دوم جایزه داستانی سکوت با داستان «اتوپسی» ۱۳۹۴.
راه یافته به فهرست ده داستان برتر جایزه هدایت با داستان «کشوی بیست و هفتم» ۱۳۹۵.
دهمین نویسنده برتر جایزه داستانی فرشته (دوره نخست) با داستان «گوجه ربی» ۱۳۹۵.
راه یافته به مرحله نهایی جایزه داستانی بیهقی با داستان «مردی که مرد» ۱۳۹۴.
راه یافته به مرحله نهایی جایزه داستانی فرشته (دوره دوم) با داستان «بیست تومان آزادی»، ۱۳۹۵.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مرتضی_برزگر، ز
۲۵ خرداد زادروز مرتضی برزگر
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۶۰ تهران) نویسنده و مدرس داستاننویسی
او با شرکت در کارگاههای نویسندگی سیامک گلشیری، کاوه فولادینسب، مهدی یزدانیخرم و عباس معروفی و مطالعه کتابهای ادبی و نویسندگی، توانست به قلمی متفاوت و تاثیرگذار برسد و امروز خود او در مقام معلم نویسندگی، کارگاههای آموزش نوشتن برای علاقهمندان برگزار میکند. وی نویسندهای گزیده کار است که زیاد مینویسد، اما کم منتشر میکند. او بعضی از نوشتههایش را در صفحه مجازیاش با خوانندگان به اشتراک میگذارد، تا درعینحال با آنها ارتباط داشته باشد. وی در مصاحبهای گفته است: تا زمانی که یک ناشر خوب پیدا شود صبر میکند و بعد داستانهایش را منتشر حواهد کرد.
«قلب نارنجی فرشته» اولین کتاب او بود که به صورت مجموعه داستان کوتاه منتشر شد و دو جایزه «احمد محمود» و «جلال آل احمد» را گرفت و با این کتاب بهعنوان نویسندهای خوش قلم شهرت یافت.
او به ادبیات فارسی معاصر علاقه زیادی دارد و با اینکه شغل اصلیاش چیز دیگری است، اما از هر فرصتی برای خواندن و نوشتن استفاده میکند.
دومین کتاب او با عنوان اعترافات هولناک لاکپشت مرده... رمانی است که در سال ۱۳۹۷ منتشر شد و در طول یک سال ۵ بار تجدید چاپ شده است.
جایزهها:
نفر نخست جایزه داستان انقلاب در بخش داستان کوتاه، حوزه هنری ۱۳۹۵.
نفر برگزیده جایزه داستان انقلاب در بخش داستان کوتاه، حوزه هنری، ۱۳۹۴.
نفر دوم جایزه داستانی سکوت با داستان «اتوپسی» ۱۳۹۴.
راه یافته به فهرست ده داستان برتر جایزه هدایت با داستان «کشوی بیست و هفتم» ۱۳۹۵.
دهمین نویسنده برتر جایزه داستانی فرشته (دوره نخست) با داستان «گوجه ربی» ۱۳۹۵.
راه یافته به مرحله نهایی جایزه داستانی بیهقی با داستان «مردی که مرد» ۱۳۹۴.
راه یافته به مرحله نهایی جایزه داستانی فرشته (دوره دوم) با داستان «بیست تومان آزادی»، ۱۳۹۵.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مرتضی_برزگر، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۵ خرداد زادروز زیداله طلوعی
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۲۵ گرگان) نوازنده تار و سهتار
او آموزش تار را نزد پدربزرگش، که با نواختن تار و سهتار آشنایی داشت، آغاز کرد و پس از مدتی به تهران آمد و در هنرستان موسیقی نزد حبیباله صالحی و علیاکبر شهنازی، ردیف موسیقی ایرانی را آموخت. سپس به کلاس محمود کریمی رفت و همزمان توسط محمدرضا لطفی با شیوههای نورعلی برومند آشنا شد.
وی در سال ۱۳۵۴ با تاسیس گروه شیدا به سرپرستی لطفی همکاریاش را با این گروه آغاز کرد و برنامههای متعددی اجرا و ضبط شد. در همین سال در وزارت فرهنگ و هنر به استخدام رسمی درآمد و در دانشسرای هنر و هنرستان موسیقی به تدریس پرداخت. وی با ارکستر بزرگ وزارت فرهنگ و هنر به رهبری حسین دهلوی و گروههای موسیقی سنتی تالار رودکی، همکاری داشت و در سال ۱۳۵۴ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در زمینه موسیقی برای کودکان نیز همکاری کرد. او پس از درگذشت علیاکبر شهنازی، در سوگ آن زندهیاد برنامهای در تالار رودکی اجرا کرد. وی برای معرفی و شناسندن موسیقی سنتی ایران در دانشگاه آکسفورد و امپریال کالج انگلستان به اجرای برنامه پرداخت. هماکنون در تهران بسر می برد و به آموزش موسیقی به علاقه مندان مشغول است.
برخی شاگردان:
حمید متبسم، بهداد بابایی، رامین جزایری، پیمان سلطانی، امیرحسین اسکندری، هومن کوثری، حامد نیکپی و بهاره فیاضی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#زیداله_طلوعی، ز
۲۵ خرداد زادروز زیداله طلوعی
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۲۵ گرگان) نوازنده تار و سهتار
او آموزش تار را نزد پدربزرگش، که با نواختن تار و سهتار آشنایی داشت، آغاز کرد و پس از مدتی به تهران آمد و در هنرستان موسیقی نزد حبیباله صالحی و علیاکبر شهنازی، ردیف موسیقی ایرانی را آموخت. سپس به کلاس محمود کریمی رفت و همزمان توسط محمدرضا لطفی با شیوههای نورعلی برومند آشنا شد.
وی در سال ۱۳۵۴ با تاسیس گروه شیدا به سرپرستی لطفی همکاریاش را با این گروه آغاز کرد و برنامههای متعددی اجرا و ضبط شد. در همین سال در وزارت فرهنگ و هنر به استخدام رسمی درآمد و در دانشسرای هنر و هنرستان موسیقی به تدریس پرداخت. وی با ارکستر بزرگ وزارت فرهنگ و هنر به رهبری حسین دهلوی و گروههای موسیقی سنتی تالار رودکی، همکاری داشت و در سال ۱۳۵۴ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در زمینه موسیقی برای کودکان نیز همکاری کرد. او پس از درگذشت علیاکبر شهنازی، در سوگ آن زندهیاد برنامهای در تالار رودکی اجرا کرد. وی برای معرفی و شناسندن موسیقی سنتی ایران در دانشگاه آکسفورد و امپریال کالج انگلستان به اجرای برنامه پرداخت. هماکنون در تهران بسر می برد و به آموزش موسیقی به علاقه مندان مشغول است.
برخی شاگردان:
حمید متبسم، بهداد بابایی، رامین جزایری، پیمان سلطانی، امیرحسین اسکندری، هومن کوثری، حامد نیکپی و بهاره فیاضی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#زیداله_طلوعی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۵ خرداد زادروز نادر مرتضیپور
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۳۰ تهران) موسیقیدان، رهبر ارکستر و نوازنده کنترباس
او از ۱۰ سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی تهران شد و همزمان با آموختن دروس پایه موسیقی، نوازندگی ساز کنترباس را هم شروع کرد. پس از پایان دوره هنرستان و گرفتن دیپلم موسیقی به عنوان نوازنده کنترباس همکاریاش را یا ارکستر سمفونیک تهران آغاز کرد.
در سال ۱۳۴۹ به آمریکا رفت و تحصیلات موسیقی دانشگاهیاش را تا مقطع فوقلیسانس در دانشگاه میسوری ـ کلمبیا ادامه داد.
سپس مدتی در آمریکا به تدریس نوازندگی و رهبری ارکستر پرداخت و سپس به ایران بازگشت و همکاریاش را با ارکستر سمفونیک تهران به عنوان رهبر ارکستر و مدیر هنری آغاز کرد.
او از سال ۱۳۶۱ رهبری ارکستر مجلسی و ارکستر سمفونیک صداوسیما را نیز به عهده گرفت و بهار سال ۱۳۹۰ برای دومین بار به عنوان رهبر ارکستر سمفونیک تهران برگزیده شد و اجراهایی را رهبری کرد و همچنین پاییز سال ۱۳۹۳ برای چندمین بار ریاست و رهبری ارکستر موسیقی صدا و سیما را عهدهدار شد.
فعالیتهای هنری:
تیر ۱۳۹۸ - رهبری ارکستر ملی ایران با خوانندگی علیرضا افتخاری با عنوان قصه وفا در تالار وحدت.
ساماندهی و رهبری ارکستر سمفونیک تهران پس از انقلاب "برنامهریزی منسجم برای ارکستر و تمرین قطعات مختلف کلاسیک و ایرانی و جلوگیری از فروپاشی ارکستر"
اجرای کنسرتهای خیابانی، اجرای کنسرت در تالار وحدت، شهرستانها و جبههها برای رزمندگان در زمان جنگ ایران و عراق.
کنسرتهای آموزشی و اجرای قطعات آهنگسازان ایرانی.
رهبری ارکستر سمفونیک صداوسیما.
کنسرت با ارکستر مجلسی سازمان صداوسیما در فستیوال اوزاکای ژاپن با تکنوازی غلامرضا علی آقا.
مدیر تولید و آموزش موسیقی صداوسیما.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نادر_مرتضی_پور، ز
۲۵ خرداد زادروز نادر مرتضیپور
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۳۰ تهران) موسیقیدان، رهبر ارکستر و نوازنده کنترباس
او از ۱۰ سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی تهران شد و همزمان با آموختن دروس پایه موسیقی، نوازندگی ساز کنترباس را هم شروع کرد. پس از پایان دوره هنرستان و گرفتن دیپلم موسیقی به عنوان نوازنده کنترباس همکاریاش را یا ارکستر سمفونیک تهران آغاز کرد.
در سال ۱۳۴۹ به آمریکا رفت و تحصیلات موسیقی دانشگاهیاش را تا مقطع فوقلیسانس در دانشگاه میسوری ـ کلمبیا ادامه داد.
سپس مدتی در آمریکا به تدریس نوازندگی و رهبری ارکستر پرداخت و سپس به ایران بازگشت و همکاریاش را با ارکستر سمفونیک تهران به عنوان رهبر ارکستر و مدیر هنری آغاز کرد.
او از سال ۱۳۶۱ رهبری ارکستر مجلسی و ارکستر سمفونیک صداوسیما را نیز به عهده گرفت و بهار سال ۱۳۹۰ برای دومین بار به عنوان رهبر ارکستر سمفونیک تهران برگزیده شد و اجراهایی را رهبری کرد و همچنین پاییز سال ۱۳۹۳ برای چندمین بار ریاست و رهبری ارکستر موسیقی صدا و سیما را عهدهدار شد.
فعالیتهای هنری:
تیر ۱۳۹۸ - رهبری ارکستر ملی ایران با خوانندگی علیرضا افتخاری با عنوان قصه وفا در تالار وحدت.
ساماندهی و رهبری ارکستر سمفونیک تهران پس از انقلاب "برنامهریزی منسجم برای ارکستر و تمرین قطعات مختلف کلاسیک و ایرانی و جلوگیری از فروپاشی ارکستر"
اجرای کنسرتهای خیابانی، اجرای کنسرت در تالار وحدت، شهرستانها و جبههها برای رزمندگان در زمان جنگ ایران و عراق.
کنسرتهای آموزشی و اجرای قطعات آهنگسازان ایرانی.
رهبری ارکستر سمفونیک صداوسیما.
کنسرت با ارکستر مجلسی سازمان صداوسیما در فستیوال اوزاکای ژاپن با تکنوازی غلامرضا علی آقا.
مدیر تولید و آموزش موسیقی صداوسیما.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نادر_مرتضی_پور، ز
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۵ خرداد زادروز زویا زاکاریان
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۲۹ تهران) ترانهسرا و نمایشنامهنویس
او که پدر و برادرش هر دو نوازنده بودند و مادرش خواننده گروه کر بود، در دانشگاه هنرهای دراماتیک شروع به تحصیل کرد. نخستین ترانه اجرا شدهاش قُمری نام داشت که با آهنگسازی فرید زلاند، تنظیم Eric Arconte و اجرای لیلا فروهر در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. از وی در پیش از انقلاب ۱۵ ترانه توسط گوگوش، مارتیک، ابی، شماعیزاده و لیلا فروهر اجرا و منتشر شدهاست.
وی در سال ۱۳۶۳ ایران را ترک کرد و به آلمان رفت و پس از دو سال به آمریکا مهاجرت کرد. در تمام این سالها چند نمایشنامه نوشته و برای خوانندگان زیادی ترانه سرودهاست. ترانههای شبزده، گهواره، فصل تازه، نامه، دست من نیست، کیوکیو! بنگبنگ! و …، در زمره شاخصترین آثار او هستند. وی همسر رضا ژیان بود.
فعالیتهای هنری:
او در دوران ترانهسرایی با خوانندگان: عارف، داریوش، ابی، مهرداد آسمانی، لیلا فروهر، سیاوش قمیشی، مارتیک، شماعیزاده، معین، نوشآفرین، گوگوش، داوود بهبودی، شهرزاد سپانلو، شهرام صولتی، گروه سیلوئت شهرزاد، مهرانا، شراره، گروه «شی باهی»، سپیده و ... همکاری داشتهاست.
وی زمانی که در ایران زندگی میکرد، نویسنده مجموعه تلویزیونی «مثلآباد» بود که از موفقترین مجموعههای تلویزیونی آن زمان بهشمار میآمد. این مجموعه بسیاری از ضربالمثلهای ایرانی را بهشکل داستانی بازتاب میداد. این مجموعه تلویزیونی در سالهای بعد نیز برای بار دوم و سوم بازپخش شد.
وی بهجز ترانهسرایی، در زمینه نمایشنامهنویسی نیز دارای آثاری متعددی است. خود او درباره نمایشنامههایش میگوید: «در آمریکا ۶ نمایشنامه نوشتهام که یکی از آنها بهنام قصههای آقا جمال، محبوبیت بسیاری پیدا کرد و ۹ ماه روی صحنه بود.» در سال ۱۳۸۱ ماندانا زندیان، که خود اکنون در آمریکا اقامت دارد، بهجمعآوری و تنظیم ترانههای زاکاریان پرداخت و گزیدهای از آن آثار را با نظارت شاعر در مجموعهای بهنام «طلوع از مغرب» در ایران منتشر کرد.
.[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%88%DB%8C%D8%A7_%D8%B2%D8%A7%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#زویا_زاکاریان، ز
۲۵ خرداد زادروز زویا زاکاریان
(زاده ۲۵ خرداد ۱۳۲۹ تهران) ترانهسرا و نمایشنامهنویس
او که پدر و برادرش هر دو نوازنده بودند و مادرش خواننده گروه کر بود، در دانشگاه هنرهای دراماتیک شروع به تحصیل کرد. نخستین ترانه اجرا شدهاش قُمری نام داشت که با آهنگسازی فرید زلاند، تنظیم Eric Arconte و اجرای لیلا فروهر در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. از وی در پیش از انقلاب ۱۵ ترانه توسط گوگوش، مارتیک، ابی، شماعیزاده و لیلا فروهر اجرا و منتشر شدهاست.
وی در سال ۱۳۶۳ ایران را ترک کرد و به آلمان رفت و پس از دو سال به آمریکا مهاجرت کرد. در تمام این سالها چند نمایشنامه نوشته و برای خوانندگان زیادی ترانه سرودهاست. ترانههای شبزده، گهواره، فصل تازه، نامه، دست من نیست، کیوکیو! بنگبنگ! و …، در زمره شاخصترین آثار او هستند. وی همسر رضا ژیان بود.
فعالیتهای هنری:
او در دوران ترانهسرایی با خوانندگان: عارف، داریوش، ابی، مهرداد آسمانی، لیلا فروهر، سیاوش قمیشی، مارتیک، شماعیزاده، معین، نوشآفرین، گوگوش، داوود بهبودی، شهرزاد سپانلو، شهرام صولتی، گروه سیلوئت شهرزاد، مهرانا، شراره، گروه «شی باهی»، سپیده و ... همکاری داشتهاست.
وی زمانی که در ایران زندگی میکرد، نویسنده مجموعه تلویزیونی «مثلآباد» بود که از موفقترین مجموعههای تلویزیونی آن زمان بهشمار میآمد. این مجموعه بسیاری از ضربالمثلهای ایرانی را بهشکل داستانی بازتاب میداد. این مجموعه تلویزیونی در سالهای بعد نیز برای بار دوم و سوم بازپخش شد.
وی بهجز ترانهسرایی، در زمینه نمایشنامهنویسی نیز دارای آثاری متعددی است. خود او درباره نمایشنامههایش میگوید: «در آمریکا ۶ نمایشنامه نوشتهام که یکی از آنها بهنام قصههای آقا جمال، محبوبیت بسیاری پیدا کرد و ۹ ماه روی صحنه بود.» در سال ۱۳۸۱ ماندانا زندیان، که خود اکنون در آمریکا اقامت دارد، بهجمعآوری و تنظیم ترانههای زاکاریان پرداخت و گزیدهای از آن آثار را با نظارت شاعر در مجموعهای بهنام «طلوع از مغرب» در ایران منتشر کرد.
.[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%88%DB%8C%D8%A7_%D8%B2%D8%A7%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#زویا_زاکاریان، ز
Forwarded from حسن نیکبخت
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۵ خرداد " ۱۴ ژوئن" روز جهانی اهدای خون
۱۴ ژوئن هرسال بهنام روز جهانی اهدای خون "روز جهانی تقدیر از اهدا کنندگان خون" انتخاب شدهاست. در این روز از همت والا و فعالیت انسان دوستانه تمام کسانی که در زمینه اهدا و انتقال خون و نجات جان انسانها تلاش میکنند، قدردانی میشود.
سازمان بهداشت جهانی، جامعه بينالمللی انتقال خون، انجمن بينالمللی صليب سرخ و هلال احمر و اتحاديه بينالمللی سازمانهای اهداكنندگان خون به اتفاق از سال ۲۰۰۴ ( ۱۳۸۳) ۱۴ ژوئن را روز جهانی اهدای خون نامگذاری کردند و از همه كشورها خواستند در اين روز برای بزرگداشت اهداكنندگان برنامهريزی کنند. انتخاب اين روز بهمناسبت تولد پروفسور لنداشتاينر كاشف گروههای خون و برنده جايزه نوبل بود كه طب انتقال خون پس از اين كشف بزرگ پيشرفت زيادی كرد.
- اهدای خون چیست ؟
اهدای خون هنگامی رخ میدهد که یک فرد سالم بهطور داوطلبانه مقدار مشخصی از خون خود را در یک مرکز انتقال خون هدیه میکند. خون اهدا شده پس از انجام آزمایشهای غربالگری و تأیید سلامتی بهمنظور تهیه فراوردههای خونی مورد استفاده قرار میگیرد و یا از طریق بانک خون مراکز درمانی به افراد دیگر تزریق میشود. فرایند اهدا و تزریق به دریافتکنندگان، انتقال خون نام دارد.
در کشورهای توسعه یافته و بیشتر کشورهای در حال توسعه، بیشترین اهدا کنندگان خون را افراد داوطلبی تشکیل میدهند که در قبال آن پولی دریافت نمیکنند. در کشورهای فقیرتر، افراد معمولاً خون خود را برای انتقال به اعضای خانواده و یا دوستانشان اهدا میکنند. بنابراین انگیزههای مختلفی برای اهدا، شامل انجام عمل خیر، کمک بهبهبود خویشاوندان، نیاز مالی و برای استفاده خودِ فرد در آینده "اهدای اتولوگ" وجود دارد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_جهانی_اهدای_خون
۲۵ خرداد " ۱۴ ژوئن" روز جهانی اهدای خون
۱۴ ژوئن هرسال بهنام روز جهانی اهدای خون "روز جهانی تقدیر از اهدا کنندگان خون" انتخاب شدهاست. در این روز از همت والا و فعالیت انسان دوستانه تمام کسانی که در زمینه اهدا و انتقال خون و نجات جان انسانها تلاش میکنند، قدردانی میشود.
سازمان بهداشت جهانی، جامعه بينالمللی انتقال خون، انجمن بينالمللی صليب سرخ و هلال احمر و اتحاديه بينالمللی سازمانهای اهداكنندگان خون به اتفاق از سال ۲۰۰۴ ( ۱۳۸۳) ۱۴ ژوئن را روز جهانی اهدای خون نامگذاری کردند و از همه كشورها خواستند در اين روز برای بزرگداشت اهداكنندگان برنامهريزی کنند. انتخاب اين روز بهمناسبت تولد پروفسور لنداشتاينر كاشف گروههای خون و برنده جايزه نوبل بود كه طب انتقال خون پس از اين كشف بزرگ پيشرفت زيادی كرد.
- اهدای خون چیست ؟
اهدای خون هنگامی رخ میدهد که یک فرد سالم بهطور داوطلبانه مقدار مشخصی از خون خود را در یک مرکز انتقال خون هدیه میکند. خون اهدا شده پس از انجام آزمایشهای غربالگری و تأیید سلامتی بهمنظور تهیه فراوردههای خونی مورد استفاده قرار میگیرد و یا از طریق بانک خون مراکز درمانی به افراد دیگر تزریق میشود. فرایند اهدا و تزریق به دریافتکنندگان، انتقال خون نام دارد.
در کشورهای توسعه یافته و بیشتر کشورهای در حال توسعه، بیشترین اهدا کنندگان خون را افراد داوطلبی تشکیل میدهند که در قبال آن پولی دریافت نمیکنند. در کشورهای فقیرتر، افراد معمولاً خون خود را برای انتقال به اعضای خانواده و یا دوستانشان اهدا میکنند. بنابراین انگیزههای مختلفی برای اهدا، شامل انجام عمل خیر، کمک بهبهبود خویشاوندان، نیاز مالی و برای استفاده خودِ فرد در آینده "اهدای اتولوگ" وجود دارد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_جهانی_اهدای_خون
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد افتتاح موزه تماشاگه زمان
۲۶ خرداد ۱۳۷۸ موزه تماشاگه زمان بهعنوان نخستین موزه ساعت در ایران، با نشان وابستگی به مؤسسه فرهنگی موزههای بنیاد مستضعفان و جانبازان افتتاح شد.
موزه ساعت یا تماشاگه زمان آكنده از تیك تاك خزنده و آرام ساعتهایی كه هركدام از لحظهای متمایز میگویند. برخی تداعیگر زمانهای رفته صاحبان پیشین خود هستند و برخی همنوا با حركت لحظه بهلحظه زمین، گردش ثانیه و ساعت را قابل شمارش میكند.
ساعتهایی كه تماشاگه زمان را خانه خود دانسته و در جای جای آن بهخزیدن و واگویه كردن لحظههای زندگی مشغولند. قصههای عجیب و حكایتهای بیشماری همراه زمانهای رفته، پشت سر گذاردهاند. سیر تكاملی ابزارهای سنجش زمان طی دورههای مختلف تاریخی از ۳۵۰۰ سال پیش تاكنون را میتوان در تماشاگه زمان بهتماشا ایستاد.
این موزه بهگفته مسئولانش در ماه، دوهزار و پانصد تا سه هزار نفر بازدید كننده دارد. ساختمان موزه در سال ۱۳۴۵ زمانی كه یك بنای خشتی و گلی بود توسط فردی بهنام حسین خداداد "رئیس اتاق اصناف تهران" خریداری شد. این شخص حدود ده سال را بهمرمت، گچبری، مقرنسكاری و كاشیكاریهای خانه اختصاص داد و در سال ۱۳۵۶ پس از چند ماه سكونت در خانه به آمریكا رفت. اقامت او در آمریكا طولانی بود و در همین مدت انقلاب شد. بعد از انقلاب نیز خانهاش مصادره شد و در خردادماه سال ۱۳۷۸ بهعنوان نخستین موزه ساعت در ایران افتتاح شد.
بخش دیگر این موزه، اتاق گاهشماریهاست. این بخش از موزه بهمعرفی تقویمهای كهن ایرانی پرداخته است و در آن تقویمهای كهنی چون تقویم دائمی معروف به اسطرلاب صدساله، چاپ بغداد. تقویم ۹۵ ساله هجری قمری، تقویم تجاری سال ۱۳۱۳ و گاهنامه "اهدا شده از طرف جلالالدین تهرانی به ملكالشعرای بهار" و از همه مهمتر تقویم جلالی قرار دارد. تقویم جلالی یكی از شاهكارهای گاهشماری در ایران و در واقع منشأ اصلی تقویم شمسی است. این تقویم بهدستور ملكشاه سلجوقی تدوین شده و سال را به ۱۲ ماه تقسیم میكند كه ۶ ماه اول سال ۳۱ روزه، ۵ ماه بعد ۳۰ روزه و ماه آخر در سالهای عادی ۲۹ روزه و در سالهای كبیسه ۳۰ روزه است. یكی از معروفترین دانشمندانی كه در تدوین این تقویم همكاری داشته حكیم عمرخیام بوده است. موزه تماشاگه زمان در تهران، خیابان سرلشگر فلاحی "زعفرانیه" نبش خیابان شهید بغدادی است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#موزه_تماشاگه_زمان
۲۶ خرداد افتتاح موزه تماشاگه زمان
۲۶ خرداد ۱۳۷۸ موزه تماشاگه زمان بهعنوان نخستین موزه ساعت در ایران، با نشان وابستگی به مؤسسه فرهنگی موزههای بنیاد مستضعفان و جانبازان افتتاح شد.
موزه ساعت یا تماشاگه زمان آكنده از تیك تاك خزنده و آرام ساعتهایی كه هركدام از لحظهای متمایز میگویند. برخی تداعیگر زمانهای رفته صاحبان پیشین خود هستند و برخی همنوا با حركت لحظه بهلحظه زمین، گردش ثانیه و ساعت را قابل شمارش میكند.
ساعتهایی كه تماشاگه زمان را خانه خود دانسته و در جای جای آن بهخزیدن و واگویه كردن لحظههای زندگی مشغولند. قصههای عجیب و حكایتهای بیشماری همراه زمانهای رفته، پشت سر گذاردهاند. سیر تكاملی ابزارهای سنجش زمان طی دورههای مختلف تاریخی از ۳۵۰۰ سال پیش تاكنون را میتوان در تماشاگه زمان بهتماشا ایستاد.
این موزه بهگفته مسئولانش در ماه، دوهزار و پانصد تا سه هزار نفر بازدید كننده دارد. ساختمان موزه در سال ۱۳۴۵ زمانی كه یك بنای خشتی و گلی بود توسط فردی بهنام حسین خداداد "رئیس اتاق اصناف تهران" خریداری شد. این شخص حدود ده سال را بهمرمت، گچبری، مقرنسكاری و كاشیكاریهای خانه اختصاص داد و در سال ۱۳۵۶ پس از چند ماه سكونت در خانه به آمریكا رفت. اقامت او در آمریكا طولانی بود و در همین مدت انقلاب شد. بعد از انقلاب نیز خانهاش مصادره شد و در خردادماه سال ۱۳۷۸ بهعنوان نخستین موزه ساعت در ایران افتتاح شد.
بخش دیگر این موزه، اتاق گاهشماریهاست. این بخش از موزه بهمعرفی تقویمهای كهن ایرانی پرداخته است و در آن تقویمهای كهنی چون تقویم دائمی معروف به اسطرلاب صدساله، چاپ بغداد. تقویم ۹۵ ساله هجری قمری، تقویم تجاری سال ۱۳۱۳ و گاهنامه "اهدا شده از طرف جلالالدین تهرانی به ملكالشعرای بهار" و از همه مهمتر تقویم جلالی قرار دارد. تقویم جلالی یكی از شاهكارهای گاهشماری در ایران و در واقع منشأ اصلی تقویم شمسی است. این تقویم بهدستور ملكشاه سلجوقی تدوین شده و سال را به ۱۲ ماه تقسیم میكند كه ۶ ماه اول سال ۳۱ روزه، ۵ ماه بعد ۳۰ روزه و ماه آخر در سالهای عادی ۲۹ روزه و در سالهای كبیسه ۳۰ روزه است. یكی از معروفترین دانشمندانی كه در تدوین این تقویم همكاری داشته حكیم عمرخیام بوده است. موزه تماشاگه زمان در تهران، خیابان سرلشگر فلاحی "زعفرانیه" نبش خیابان شهید بغدادی است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#موزه_تماشاگه_زمان
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۶ خرداد زادروز محمد محیططباطبایی
(زاده ۲۶ خرداد ۱۲۸۰ زواره – درگذشته ۲۷ امرداد ۱۳۷۱) ادیب، پژوهشگر ادبی، مورخ و منتقد
او در سال ۱۳۰۲ از مدرسه دارالفنون دیپلم ادبی گرفت و به مدرسه حقوق وارد شد و به خدمت وزارت معارف درآمد و به تدریس تاریخ و جغرافیا در دارالفنون و دانشکده افسری پرداخت.
مقالههای تاریخی و ادبی به قلم وی از سال ۱۳۰۶ در نشریات شفق سرخ و روزنامه ایران منتشر شد و سلسله مقالاتش درباره زکریای رازی و اعزام محصل به اروپا، موجب شهرتش بود. او ضمن خدمت در وزارت فرهنگ، به نگارش مقالات تحقیق ادامه میداد که در طی سالیان تعداد آنها از ۱۵۰۰ مقاله فراتر رفت. مدتی مدیریت مجله آموزش و پرورش را به عهده داشت و مجله محیط را در سال ۱۳۲۱ دایر کرد. بین سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۴ مدت دو سال سمت مستشار فرهنگی ایران در دهلی را بهعهده گرفت و چهار سال رایزن فرهنگی ایران در عراق و سوریه و لبنان بود. در سال ۱۳۲۹ در نخستین کنگره ابنسینا در بغداد به زبان عربی، تحقیقی در مورد تولد ابنسینا عرضه کرد.
وی در سال ۱۳۳۷ به دعوت رادیو ایران برنامه رادیویی مرزهای دانش را دایر کرد و تعداد گفتارهایی که خود او در برنامه مرزهای دانش ایراد کرد بیش از ۴۵۰ بود.
در سال ۱۳۵۷ نخستین جایزه از سوی انجمن آثار ملی به او اعطا شد. در سال ۱۳۵۹ برای دومین بار در کنگره ابنسینا شرکت کرد و در اواخر سال ۱۳۶۲ نیز در کنگره خوارزمی سخنرانی کرد. در سال ۱۳۶۹ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
آرامگاه وی در برج طغرل ابن بابویه در شهر ری است.
آثار:
آثار وی متجاوز از ۲۵۰۰ مقاله و ۶۰۰ خطابه است. عناوین تعدادی از آثار تجدیدچاپشده او:
تحلیل مطبوعات ایران
مجموعه مقالات در مورد جمالالدین اسدآبادی
مجموعه مقالات در مورد «فردوسی»
مجموعه مقالات در مورد «گلستان سعدی»
مجموعه مقالات در مورد «دیوان حافظ»
مجموعه مقالات در مورد «خیامی یا خیام». مضمون این کتاب این است که «خیام» ریاضیدان و منجم با «خیامی» شاعر، دو شخص متفاوت هستند.
مجموعه مقالات در مورد «تاریخ تحلیل مطبوعات»
مجموعه مقالات در مورد «محمد زکریای رازی»
مجموعه مقالات در مورد «اعزام محصل به اروپا»
«دیوان اشعار»
عظیم پس از باب و پیش از ازل
رساله خالویه یا ایقان
طاهرا یا طاهره (پژوهشی در شعر منسوب به طاهره)
برهان قاطع
گفتگوی تازه درباره تاریخ قدیم و جدید
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_محیط_طباطبایی، ز
۲۶ خرداد زادروز محمد محیططباطبایی
(زاده ۲۶ خرداد ۱۲۸۰ زواره – درگذشته ۲۷ امرداد ۱۳۷۱) ادیب، پژوهشگر ادبی، مورخ و منتقد
او در سال ۱۳۰۲ از مدرسه دارالفنون دیپلم ادبی گرفت و به مدرسه حقوق وارد شد و به خدمت وزارت معارف درآمد و به تدریس تاریخ و جغرافیا در دارالفنون و دانشکده افسری پرداخت.
مقالههای تاریخی و ادبی به قلم وی از سال ۱۳۰۶ در نشریات شفق سرخ و روزنامه ایران منتشر شد و سلسله مقالاتش درباره زکریای رازی و اعزام محصل به اروپا، موجب شهرتش بود. او ضمن خدمت در وزارت فرهنگ، به نگارش مقالات تحقیق ادامه میداد که در طی سالیان تعداد آنها از ۱۵۰۰ مقاله فراتر رفت. مدتی مدیریت مجله آموزش و پرورش را به عهده داشت و مجله محیط را در سال ۱۳۲۱ دایر کرد. بین سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۴ مدت دو سال سمت مستشار فرهنگی ایران در دهلی را بهعهده گرفت و چهار سال رایزن فرهنگی ایران در عراق و سوریه و لبنان بود. در سال ۱۳۲۹ در نخستین کنگره ابنسینا در بغداد به زبان عربی، تحقیقی در مورد تولد ابنسینا عرضه کرد.
وی در سال ۱۳۳۷ به دعوت رادیو ایران برنامه رادیویی مرزهای دانش را دایر کرد و تعداد گفتارهایی که خود او در برنامه مرزهای دانش ایراد کرد بیش از ۴۵۰ بود.
در سال ۱۳۵۷ نخستین جایزه از سوی انجمن آثار ملی به او اعطا شد. در سال ۱۳۵۹ برای دومین بار در کنگره ابنسینا شرکت کرد و در اواخر سال ۱۳۶۲ نیز در کنگره خوارزمی سخنرانی کرد. در سال ۱۳۶۹ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
آرامگاه وی در برج طغرل ابن بابویه در شهر ری است.
آثار:
آثار وی متجاوز از ۲۵۰۰ مقاله و ۶۰۰ خطابه است. عناوین تعدادی از آثار تجدیدچاپشده او:
تحلیل مطبوعات ایران
مجموعه مقالات در مورد جمالالدین اسدآبادی
مجموعه مقالات در مورد «فردوسی»
مجموعه مقالات در مورد «گلستان سعدی»
مجموعه مقالات در مورد «دیوان حافظ»
مجموعه مقالات در مورد «خیامی یا خیام». مضمون این کتاب این است که «خیام» ریاضیدان و منجم با «خیامی» شاعر، دو شخص متفاوت هستند.
مجموعه مقالات در مورد «تاریخ تحلیل مطبوعات»
مجموعه مقالات در مورد «محمد زکریای رازی»
مجموعه مقالات در مورد «اعزام محصل به اروپا»
«دیوان اشعار»
عظیم پس از باب و پیش از ازل
رساله خالویه یا ایقان
طاهرا یا طاهره (پژوهشی در شعر منسوب به طاهره)
برهان قاطع
گفتگوی تازه درباره تاریخ قدیم و جدید
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_محیط_طباطبایی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد زادروز هانیبال الخاص
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۹ کرمانشاه -- درگذشته ۲۳ شهریور ۱۳۸۹ آمریکا) نقاش
او نقاشی را از خردسالی شروع کرد و برای مجلات فکاهی مانند توفیق کاریکاتور میکشید. بعدها به کلاس جعفر پتگر رفت تا نقاشی را جدیتر دنبال کند.
در همین کلاسها، به پرتره تمایل نشان داد ولی در طول این سالها بهعنوان نقاشی فیگوراتیو شناخته شد که تصویر انسان، چهره انسان و اندام انسان دلمشغولیاش بود.
وی با سانسور مخالف بود و پیش از انقلاب برای دفاع از آزادی نشر و بیان بهعنوان شاعری آشوری به عضویت "کانون نویسندگان ایران" در آمد.
او در آن سالها جلال آلاحمد، غلامحسین ساعدی، نادر نادرپور، سیروس طاهباز، جمال میرصادقی، محمد قاضی، رضا براهنی و محمود اعتمادزاده دوستی و معاشرت داشت.
علاوه بر هنر نقاشی که دلمشغولی اصلیاش بود، بهشعر هم عشق میورزید و اشعاری از نیمایوشیج، ایرجمیرزا، میرزاده عشقی، پروین اعتصامی و غزلهای حافظ را با حفظ وزن و قافیه و معنی بهزبان آشوری برگرداند.
وی از نقاشان نوگرای معاصر ایران بود که بیش از ۳۵ سال از زندگی را در آموزش سپری کرد اما همواره نقاشی بر کارهای دیگرش سایه افکنده بود.
در هنرستان پسران، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، دانشکده مانتی سلو ایالت ایلینوی آمریکا و دانشگاه آزاد تدریس کرد، اما بهگفته خودش نه حقوق بازنشستگی میگرفت و نه بیمه پزشکی داشت.
آثار این نقاش نوگرای معاصر در بیشتر از یکصد نمایشگاه انفرادی و بیش از دویست نمایشگاه گروهی در ایران و اروپا و آمریکا و کانادا به نمایش در آمد.
او چهار کتاب آموزش هنر تالیف کرد و برای دهها کتاب طرح روی جلد کشید. وی عضو دورههای مختلف دوسالانه نقاشی معاصر ایران در دهه ۳۰ و ۴۰ بود و مدت دوسال گالری" گیل گمش" را که از اولین گالری های معاصر ایران بود، اداره کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هانیبال_الخاص، ز
۲۶ خرداد زادروز هانیبال الخاص
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۹ کرمانشاه -- درگذشته ۲۳ شهریور ۱۳۸۹ آمریکا) نقاش
او نقاشی را از خردسالی شروع کرد و برای مجلات فکاهی مانند توفیق کاریکاتور میکشید. بعدها به کلاس جعفر پتگر رفت تا نقاشی را جدیتر دنبال کند.
در همین کلاسها، به پرتره تمایل نشان داد ولی در طول این سالها بهعنوان نقاشی فیگوراتیو شناخته شد که تصویر انسان، چهره انسان و اندام انسان دلمشغولیاش بود.
وی با سانسور مخالف بود و پیش از انقلاب برای دفاع از آزادی نشر و بیان بهعنوان شاعری آشوری به عضویت "کانون نویسندگان ایران" در آمد.
او در آن سالها جلال آلاحمد، غلامحسین ساعدی، نادر نادرپور، سیروس طاهباز، جمال میرصادقی، محمد قاضی، رضا براهنی و محمود اعتمادزاده دوستی و معاشرت داشت.
علاوه بر هنر نقاشی که دلمشغولی اصلیاش بود، بهشعر هم عشق میورزید و اشعاری از نیمایوشیج، ایرجمیرزا، میرزاده عشقی، پروین اعتصامی و غزلهای حافظ را با حفظ وزن و قافیه و معنی بهزبان آشوری برگرداند.
وی از نقاشان نوگرای معاصر ایران بود که بیش از ۳۵ سال از زندگی را در آموزش سپری کرد اما همواره نقاشی بر کارهای دیگرش سایه افکنده بود.
در هنرستان پسران، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، دانشکده مانتی سلو ایالت ایلینوی آمریکا و دانشگاه آزاد تدریس کرد، اما بهگفته خودش نه حقوق بازنشستگی میگرفت و نه بیمه پزشکی داشت.
آثار این نقاش نوگرای معاصر در بیشتر از یکصد نمایشگاه انفرادی و بیش از دویست نمایشگاه گروهی در ایران و اروپا و آمریکا و کانادا به نمایش در آمد.
او چهار کتاب آموزش هنر تالیف کرد و برای دهها کتاب طرح روی جلد کشید. وی عضو دورههای مختلف دوسالانه نقاشی معاصر ایران در دهه ۳۰ و ۴۰ بود و مدت دوسال گالری" گیل گمش" را که از اولین گالری های معاصر ایران بود، اداره کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هانیبال_الخاص، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد زادروز توران میرهادی "خمارلو"
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۶ شمیران -- درگذشته ۱۸ آبان ۱۳۹۵ تهران) استاد ادبیات کودکان، نویسنده و کارشناس آموزش و پرورش
او بیش از ۶۰ سال در گستره آموزش و پرورش و فرهنگ و ادبیات کودکان کوشید و در این راه یکی از چهرههای تأثیرگذار سده کنونی ایران است. وی به همراه همسرش محسن خمارلو، به مدت ۲۵ سال مجتمع آموزشی تجربی فرهاد یا مدرسه فرهاد را از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۹ اداره کرد. او به همراه لیلی ایمن ( آهی) از بنیانگذاران شورای کتاب کودک هستند و میرهادی را «مادر ادبیات کودک و نوجوان در ایران» خواندهاند.
وی در سال ۱۳۱۱ آموزش بیرون از خانه را آغاز کرد و به مدرسه آلیانس فرانسه رفت و زبان آلمانی و فرانسه آموخت. سپس در رشته علوم طبیعی (زیستشناسی) دانشگاه تهران پذیرفته شد. در همین دوره، با جبار باغچهبان آشنا شد و حضور در کنار جبار باغچهبان به او اهمیت آموزش سواد پایه را یادآوری کرد. در کنار این به کلاسهای درس محمدباقر هوشیار در دانشکده ادبیات میرفت که علوم تربیتی و اصول آموزش و پرورش درس میداد. تجربههایی که او از این دو استاد به دست آورد، سبب شد که تصمیم بگیرد در راهی دانش بیاموزد که علاقهاش را داشت و تصمیم گرفت برای آموزش در زمینه علوم تربیتی و روانشناسی به اروپا برود و در پاییز ۱۳۲۵ به پاریس رفت. در این هنگام یک سال از پایان جنگ جهانی دوم گذشته بود و اروپا ویرانهای بود که از داغ جنگ و گرسنگی میسوخت. اما اراده او برای آموختن سبب شد که این دشواریها مانعی در راه هدف او نشود و خود را با وضعیت ناگوار پس از جنگ در اروپا سازگار کند. او یک بار به هرزگوین و یک بار هم به کوههای تاترا چکسلواکی رفت و در بازسازی راهآهن آن مناطق شرکت کرد. این سفرها و دیدن چهره اروپا پس از این جنگ ویرانگر چنان تأثیر عمیقی بر او گذاشت که از همان هنگام به نقش آموزش و پرورش در پاسداری از ارزشهای انسانی یا ویران کردن آن پی برد.
وی در زمستان ۱۳۳۰ به ایران بازگشت و خود را درگیر جنبش ملی شدن نفت و پیامدهای آن کرد. در سال ۱۳۳۱ این فعالیتهایش را با جوانی به نام سرگرد جعفر وکیلی که از افسران روشنفکر زمانه خود بود آشنا کرد. این آشنایی به ازدواج کشید، اما پس از واقعه سال ۱۳۳۲ با اعدام این افسر جوان رشته زندگی مشترک کوتاهشان گسسته شد و میوه این زندگی پسری به نام پیروز بود. تسلط او به زبانهای آلمانی، فرانسه و انگلیسی او را فراتر از مرزهای ملی برده است و همواره از او چهرهای فرامرزی ساخته است. وی در سالهای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در کنگرههای بینالمللی ادبیات کودکان و ژوری جایزه جهانی هانس کریستین آندرسن مشارکت داشت.
آرامگاه او در کنار پسرش در امامزاده عبداله شهرری است .
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#توران_میر_هادی، ز
۲۶ خرداد زادروز توران میرهادی "خمارلو"
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۶ شمیران -- درگذشته ۱۸ آبان ۱۳۹۵ تهران) استاد ادبیات کودکان، نویسنده و کارشناس آموزش و پرورش
او بیش از ۶۰ سال در گستره آموزش و پرورش و فرهنگ و ادبیات کودکان کوشید و در این راه یکی از چهرههای تأثیرگذار سده کنونی ایران است. وی به همراه همسرش محسن خمارلو، به مدت ۲۵ سال مجتمع آموزشی تجربی فرهاد یا مدرسه فرهاد را از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۹ اداره کرد. او به همراه لیلی ایمن ( آهی) از بنیانگذاران شورای کتاب کودک هستند و میرهادی را «مادر ادبیات کودک و نوجوان در ایران» خواندهاند.
وی در سال ۱۳۱۱ آموزش بیرون از خانه را آغاز کرد و به مدرسه آلیانس فرانسه رفت و زبان آلمانی و فرانسه آموخت. سپس در رشته علوم طبیعی (زیستشناسی) دانشگاه تهران پذیرفته شد. در همین دوره، با جبار باغچهبان آشنا شد و حضور در کنار جبار باغچهبان به او اهمیت آموزش سواد پایه را یادآوری کرد. در کنار این به کلاسهای درس محمدباقر هوشیار در دانشکده ادبیات میرفت که علوم تربیتی و اصول آموزش و پرورش درس میداد. تجربههایی که او از این دو استاد به دست آورد، سبب شد که تصمیم بگیرد در راهی دانش بیاموزد که علاقهاش را داشت و تصمیم گرفت برای آموزش در زمینه علوم تربیتی و روانشناسی به اروپا برود و در پاییز ۱۳۲۵ به پاریس رفت. در این هنگام یک سال از پایان جنگ جهانی دوم گذشته بود و اروپا ویرانهای بود که از داغ جنگ و گرسنگی میسوخت. اما اراده او برای آموختن سبب شد که این دشواریها مانعی در راه هدف او نشود و خود را با وضعیت ناگوار پس از جنگ در اروپا سازگار کند. او یک بار به هرزگوین و یک بار هم به کوههای تاترا چکسلواکی رفت و در بازسازی راهآهن آن مناطق شرکت کرد. این سفرها و دیدن چهره اروپا پس از این جنگ ویرانگر چنان تأثیر عمیقی بر او گذاشت که از همان هنگام به نقش آموزش و پرورش در پاسداری از ارزشهای انسانی یا ویران کردن آن پی برد.
وی در زمستان ۱۳۳۰ به ایران بازگشت و خود را درگیر جنبش ملی شدن نفت و پیامدهای آن کرد. در سال ۱۳۳۱ این فعالیتهایش را با جوانی به نام سرگرد جعفر وکیلی که از افسران روشنفکر زمانه خود بود آشنا کرد. این آشنایی به ازدواج کشید، اما پس از واقعه سال ۱۳۳۲ با اعدام این افسر جوان رشته زندگی مشترک کوتاهشان گسسته شد و میوه این زندگی پسری به نام پیروز بود. تسلط او به زبانهای آلمانی، فرانسه و انگلیسی او را فراتر از مرزهای ملی برده است و همواره از او چهرهای فرامرزی ساخته است. وی در سالهای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در کنگرههای بینالمللی ادبیات کودکان و ژوری جایزه جهانی هانس کریستین آندرسن مشارکت داشت.
آرامگاه او در کنار پسرش در امامزاده عبداله شهرری است .
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#توران_میر_هادی، ز
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۶ خرداد سالروز درگذشت منصوره حسینی
(زاده ۱۰ شهریور ۱۳۰۵ تهران -- درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۱ تهران) نقاش، پیکرساز و منتقد هنری
او در سال ۱۳۲۸ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران لیسانس نقاشی گرفت و در سال ۱۳۳۸ از آکادمی هنرهای زیبا - رم، پایاننامه دریافت کرد.
استادان او، حیدریان، وزیری، صدیقی، مقدم، رولان دوبرول و مارت سلستین آیو "خانم امینفر" بودند. وی بعدها شیفته آزادی سبکهای امپرسیونیستها "دریافتگری" و پست امپرسیونیستها "پسا دریافتگری" شد.
او در خاطراتش نوشته است:
«مادام آشوب مرا تشویق میکرد، ولی حیدریان متلک میپراند و میگفت سزانک شدهای، در حالیکه من اصلاً سزان را نمیشناختم و سالهای آخر دانشجویی بود که اکمکم با کارهای او آشنا شدم.»
وی پس از فارغالتحصیلی، بهعنوان نقاشی نوگرا فعالیتش را ادامه داد و در چند نمایشگاه گروهی نیز شرکت کرد. سرانجام در اسفند سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در آکادمی هنرهای زیبای رُم پذیرفته شد و اجازه یافت تا در سال دوم نامنویسی کند. استاد راهنمای او امریکو بارتولی بود که در نقاشی فیگوراتیو شیوهای آزاد داشت.
در ایتالیا همانند بسیاری دیگر از نقاشان ایرانی آموزش دیده در آکادمی رم، از مکتب نقاشی رم "یا بهویژه شاخهای از اکسپرسیونیسم آرام" موفقیت یافت. در سال ۱۳۲۵ از نخستین هنرمندان ایرانی بود که در دوسالانه ونیز حضور پیدا کرد. در سال ۱۳۳۶ نگارخانه «وانتاجو» در شهر رم نمایشگاهی از ۱۹ پرده نقاشی او را به تماشا گذاشت و «گزارشگر هنری روزنامه دومنیکا در این باره نوشت: بهنظر میرسد که منصوره، نقاش آیندهدار ایرانی و میهمان عاشق رم، هوشمندانه از «مکتب رم» بهره گرفته و حال و هوای نقاشی ما را با پیچیدگی تزیینی و خیالی نقاشی قدیم ایرانی درآمیختهاست.»
او کارهایش را در نمایشگاههای تک-تنه و گروهی بسیار در ایران، ایتالیا، چکسلواکی، یوگسلاوی و از جمله دوسالانههای تهران (۱۳۳۷ تا ۱۳۴۵) دوسالانه (بیینال) ونیز (۱۳۳۵)، چهارسالانه رم (۱۳۳۷) نشان داد و چند جایزه از جمله: نمایشگاه «نقاشان آسیایی در رم» (۱۳۳۷) مسابقه ثبت زیباییهای رُم (۱۳۳۸) مسابقه نقاشی از مناظر شهرستان جووانی کامپانو (۱۳۳۸) نمایشگاه ملی هنر معاصر «الهام از حیات نبات» (۱۳۳۸) را برنده شد.
کارهای او در نمایشگاه مروری بر آثار در فرهنگسرای نیاوران ۱۳۷۷ و پنجمین نمایشگاه «پیشگامان نوگرایی در ایران» در موزه هنرهای معاصر ایران (۱۳۸۳) نشان داده شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منصوره_حسینی، د
۲۶ خرداد سالروز درگذشت منصوره حسینی
(زاده ۱۰ شهریور ۱۳۰۵ تهران -- درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۱ تهران) نقاش، پیکرساز و منتقد هنری
او در سال ۱۳۲۸ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران لیسانس نقاشی گرفت و در سال ۱۳۳۸ از آکادمی هنرهای زیبا - رم، پایاننامه دریافت کرد.
استادان او، حیدریان، وزیری، صدیقی، مقدم، رولان دوبرول و مارت سلستین آیو "خانم امینفر" بودند. وی بعدها شیفته آزادی سبکهای امپرسیونیستها "دریافتگری" و پست امپرسیونیستها "پسا دریافتگری" شد.
او در خاطراتش نوشته است:
«مادام آشوب مرا تشویق میکرد، ولی حیدریان متلک میپراند و میگفت سزانک شدهای، در حالیکه من اصلاً سزان را نمیشناختم و سالهای آخر دانشجویی بود که اکمکم با کارهای او آشنا شدم.»
وی پس از فارغالتحصیلی، بهعنوان نقاشی نوگرا فعالیتش را ادامه داد و در چند نمایشگاه گروهی نیز شرکت کرد. سرانجام در اسفند سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در آکادمی هنرهای زیبای رُم پذیرفته شد و اجازه یافت تا در سال دوم نامنویسی کند. استاد راهنمای او امریکو بارتولی بود که در نقاشی فیگوراتیو شیوهای آزاد داشت.
در ایتالیا همانند بسیاری دیگر از نقاشان ایرانی آموزش دیده در آکادمی رم، از مکتب نقاشی رم "یا بهویژه شاخهای از اکسپرسیونیسم آرام" موفقیت یافت. در سال ۱۳۲۵ از نخستین هنرمندان ایرانی بود که در دوسالانه ونیز حضور پیدا کرد. در سال ۱۳۳۶ نگارخانه «وانتاجو» در شهر رم نمایشگاهی از ۱۹ پرده نقاشی او را به تماشا گذاشت و «گزارشگر هنری روزنامه دومنیکا در این باره نوشت: بهنظر میرسد که منصوره، نقاش آیندهدار ایرانی و میهمان عاشق رم، هوشمندانه از «مکتب رم» بهره گرفته و حال و هوای نقاشی ما را با پیچیدگی تزیینی و خیالی نقاشی قدیم ایرانی درآمیختهاست.»
او کارهایش را در نمایشگاههای تک-تنه و گروهی بسیار در ایران، ایتالیا، چکسلواکی، یوگسلاوی و از جمله دوسالانههای تهران (۱۳۳۷ تا ۱۳۴۵) دوسالانه (بیینال) ونیز (۱۳۳۵)، چهارسالانه رم (۱۳۳۷) نشان داد و چند جایزه از جمله: نمایشگاه «نقاشان آسیایی در رم» (۱۳۳۷) مسابقه ثبت زیباییهای رُم (۱۳۳۸) مسابقه نقاشی از مناظر شهرستان جووانی کامپانو (۱۳۳۸) نمایشگاه ملی هنر معاصر «الهام از حیات نبات» (۱۳۳۸) را برنده شد.
کارهای او در نمایشگاه مروری بر آثار در فرهنگسرای نیاوران ۱۳۷۷ و پنجمین نمایشگاه «پیشگامان نوگرایی در ایران» در موزه هنرهای معاصر ایران (۱۳۸۳) نشان داده شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منصوره_حسینی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد سالروز درگذشت مسعود سلطانیشیرازی
(زاده ۱ امرداد ۱۳۰۶ − درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ تهران) پدر صنعت برق
او استاد پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران و از صاحبنظران فعال صنعت برق بود که بخش زیادی از پیشرفتهای این صنعت، بهویژه در حوزه برق قدرت، مدیون تلاشهای اوست.
وی مترجم کتب مرجع در حوزه صنعت برق بود و تعداد زیادی از مدیران و استادان برجسته مهندسی برق، از شاگردان او بودند.
از آثار او تاسیسات الکتریکی، تجهیزات نیروگاه و رله و حفاظت سیستم ها بود.
مسعود سلطانی شیرازی، برادر همزاد پوری سلطانی و چهره ماندگار آموزش مهندسی برق ایران بود.
آثار:
ترجمه:
نقشه استراتژی: تبدیل داراییهای نامشهود به پیامدهای مشهود، نوشته رابرت کاپلان و دیوید نورتون.
رقص تغییر: چالشهای تغییر پایدار در سازمان یادگیرنده، نوشته پیتر سنگه ۱۳۸۳.
آخرین آبادی، نوشته سندرا پوستل ۱۳۸۱
کانونهای ارزیابی و توسعهای، یان بالانتاین و نیگل پوا ۱۳۸۵.
آلبرت اینشتین در ۹۰ دقیقه، نوشته جان و مری گریبین.
ویرایش:
مدیریت خصوصیسازی ۱۳۸۰.
نظامهای کنترل و سنجش عملکرد برای اجرای استراتژی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مسعود_سلطانی_شیرازی، د
۲۶ خرداد سالروز درگذشت مسعود سلطانیشیرازی
(زاده ۱ امرداد ۱۳۰۶ − درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ تهران) پدر صنعت برق
او استاد پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران و از صاحبنظران فعال صنعت برق بود که بخش زیادی از پیشرفتهای این صنعت، بهویژه در حوزه برق قدرت، مدیون تلاشهای اوست.
وی مترجم کتب مرجع در حوزه صنعت برق بود و تعداد زیادی از مدیران و استادان برجسته مهندسی برق، از شاگردان او بودند.
از آثار او تاسیسات الکتریکی، تجهیزات نیروگاه و رله و حفاظت سیستم ها بود.
مسعود سلطانی شیرازی، برادر همزاد پوری سلطانی و چهره ماندگار آموزش مهندسی برق ایران بود.
آثار:
ترجمه:
نقشه استراتژی: تبدیل داراییهای نامشهود به پیامدهای مشهود، نوشته رابرت کاپلان و دیوید نورتون.
رقص تغییر: چالشهای تغییر پایدار در سازمان یادگیرنده، نوشته پیتر سنگه ۱۳۸۳.
آخرین آبادی، نوشته سندرا پوستل ۱۳۸۱
کانونهای ارزیابی و توسعهای، یان بالانتاین و نیگل پوا ۱۳۸۵.
آلبرت اینشتین در ۹۰ دقیقه، نوشته جان و مری گریبین.
ویرایش:
مدیریت خصوصیسازی ۱۳۸۰.
نظامهای کنترل و سنجش عملکرد برای اجرای استراتژی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مسعود_سلطانی_شیرازی، د
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۶ خرداد سالروز درگذشت عباس شفیعی
(زاده ۳ مهر ۱۳۱۶ تهران – درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ تهران) شیمیدان، داروساز و ملقب به پدر داروسازی نوین ایران
او در سال ۱۳۴۱ دکتری عمومی داروسازی دریافت کرد و برای تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفت و فوق لیسانس شیمی و دکترای تخصصی علوم دارویی، از دانشگاه کلمبیا گرفت و در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه شیکاگو فوق دکتری شیمی دریافت کرد.
در سال ۱۳۴۹ در دانشکده داروسازی دانشگاه تهران استخدام شد و به تدریس و پژوهش اشتغال یافت.
او در دوران جنگ ایران و عراق، پس از شروع حملات شیمیایی، به مطالعه و آزمایش بر روی این گازهای شیمیایی و راه خنثیسازی آنها پرداخت.
وی استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، رئیس سابق دانشکده داروسازی (از ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۸) و رئیس مرکز تحقیقات علوم دارویی بود
جوایز و افتخارات:
دکتر عباس شفیعی موفق به دریافت جوایز و عناوین علمی متعددی شده است که از آن جمله موارد زیر است:
برنده جایزه اول طرحهای تحقیقاتی از وزارت فرهنگ و آموزش عالی در چند سال متوالی
مدال درجه دوم تحقیق ۱۳۵۶
نشان درجه دوم فرهنگ ۱۳۵۶
برنده جایزه اول تحقیقات ۱۳۶۶
استاد نمونه دانشگاه تهران ۱۳۶۸
داروساز برجسته و نمونه ۱۳۶۸
برنده جایزه اول بهترین مقاله در کنگره شیمی دانشگاه شهید بهشتی ۱۳۶۹
برنده جایزه استاد نمونه دانشگاه علوم پزشکی سال ۱۳۷۲
شیمیدان برجسته سال ۱۳۷۴
دریافت لوح تقدیر برای تألیف کتاب کروماتوگرافی و طیفسنجی
برنده جایزه اول کتاب سال ۷۴ برای کتاب کروماتوگرافی و طیفسنجی از وزارت ارشاد و کتاب
برگزیده معاونت پژوهشی وزارت بهداشت.
برنده جایزه اول جشنواره رازی سال ۱۳۷۶
دریافت دکترای افتخاری علوم از دانشگاه کلمبو - سریلانکا سال ۱۹۹۸
مشاور سازمان بهداشت جهانی در کنوانسیون منع استفاده از سلاحهای شیمیایی(۲۰۰۴–۱۹۹۸)
برنده جایزه کتاب برگزیده سال ۱۳۷۷ دانشگاه تهران (شیمی دارویی کرول کواس)
نشان درجه دوم پژوهش ۱۳۷۸
برند جایزه کتاب سال ایران ۱۳۷۸ "برای ترجمه کتاب شیمی دارویی کرول کواس"
استاد نمونه سال ۱۳۸۱ از طرف انجمن متخصصین علوم دارویی ایران
انتخاب بهعنوان پیشکسوت شیمی دارویی "ازطرف وزارت بهداشت" ۱۳۸۴
برنده جایزه اول جشنواره رازی ۱۳۸۴
جایزه اول جشنواره رازی در علوم دارویی ۱۳۹۰
جایزه علامه طباطبایی بنیاد ملی نخبگان "به عنوان استاد و محقق برجسته" سال ۱۳۹۰
برنده جایزه بنیاد البرز ۱۳۹۳
انتخاب در فهرست یکدرصد دانشمندان برتر جهان سال ۲۰۱۵ توسط وب آو ساینس
او همچنین به پاس زحمات و تلاشهای علمی، در چهارمین دوره همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۳ بهعنوان چهره ماندگار علم پزشکی انتخاب شد.
کتابشناسی
تألیف:
کروماتوگرافی و طیفسنجی، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۳.
آنتیبیوتیکها، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۱.
آسم، مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۸۲.
مقدمهای بر مکانیسم واکنشهای شیمی آلی، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۵۴.
ترجمه:
فراهمی داروها در مایعات زیستی ۱۳۷۱.
مبادی آنتیبیوتیکها، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۶۳.
شیمی دارویی کرول کواس، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۷.
شیمی هتروسیکل گیل کریس، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۸۰.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عباس_شفیعی، د
۲۶ خرداد سالروز درگذشت عباس شفیعی
(زاده ۳ مهر ۱۳۱۶ تهران – درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ تهران) شیمیدان، داروساز و ملقب به پدر داروسازی نوین ایران
او در سال ۱۳۴۱ دکتری عمومی داروسازی دریافت کرد و برای تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفت و فوق لیسانس شیمی و دکترای تخصصی علوم دارویی، از دانشگاه کلمبیا گرفت و در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه شیکاگو فوق دکتری شیمی دریافت کرد.
در سال ۱۳۴۹ در دانشکده داروسازی دانشگاه تهران استخدام شد و به تدریس و پژوهش اشتغال یافت.
او در دوران جنگ ایران و عراق، پس از شروع حملات شیمیایی، به مطالعه و آزمایش بر روی این گازهای شیمیایی و راه خنثیسازی آنها پرداخت.
وی استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، رئیس سابق دانشکده داروسازی (از ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۸) و رئیس مرکز تحقیقات علوم دارویی بود
جوایز و افتخارات:
دکتر عباس شفیعی موفق به دریافت جوایز و عناوین علمی متعددی شده است که از آن جمله موارد زیر است:
برنده جایزه اول طرحهای تحقیقاتی از وزارت فرهنگ و آموزش عالی در چند سال متوالی
مدال درجه دوم تحقیق ۱۳۵۶
نشان درجه دوم فرهنگ ۱۳۵۶
برنده جایزه اول تحقیقات ۱۳۶۶
استاد نمونه دانشگاه تهران ۱۳۶۸
داروساز برجسته و نمونه ۱۳۶۸
برنده جایزه اول بهترین مقاله در کنگره شیمی دانشگاه شهید بهشتی ۱۳۶۹
برنده جایزه استاد نمونه دانشگاه علوم پزشکی سال ۱۳۷۲
شیمیدان برجسته سال ۱۳۷۴
دریافت لوح تقدیر برای تألیف کتاب کروماتوگرافی و طیفسنجی
برنده جایزه اول کتاب سال ۷۴ برای کتاب کروماتوگرافی و طیفسنجی از وزارت ارشاد و کتاب
برگزیده معاونت پژوهشی وزارت بهداشت.
برنده جایزه اول جشنواره رازی سال ۱۳۷۶
دریافت دکترای افتخاری علوم از دانشگاه کلمبو - سریلانکا سال ۱۹۹۸
مشاور سازمان بهداشت جهانی در کنوانسیون منع استفاده از سلاحهای شیمیایی(۲۰۰۴–۱۹۹۸)
برنده جایزه کتاب برگزیده سال ۱۳۷۷ دانشگاه تهران (شیمی دارویی کرول کواس)
نشان درجه دوم پژوهش ۱۳۷۸
برند جایزه کتاب سال ایران ۱۳۷۸ "برای ترجمه کتاب شیمی دارویی کرول کواس"
استاد نمونه سال ۱۳۸۱ از طرف انجمن متخصصین علوم دارویی ایران
انتخاب بهعنوان پیشکسوت شیمی دارویی "ازطرف وزارت بهداشت" ۱۳۸۴
برنده جایزه اول جشنواره رازی ۱۳۸۴
جایزه اول جشنواره رازی در علوم دارویی ۱۳۹۰
جایزه علامه طباطبایی بنیاد ملی نخبگان "به عنوان استاد و محقق برجسته" سال ۱۳۹۰
برنده جایزه بنیاد البرز ۱۳۹۳
انتخاب در فهرست یکدرصد دانشمندان برتر جهان سال ۲۰۱۵ توسط وب آو ساینس
او همچنین به پاس زحمات و تلاشهای علمی، در چهارمین دوره همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۳ بهعنوان چهره ماندگار علم پزشکی انتخاب شد.
کتابشناسی
تألیف:
کروماتوگرافی و طیفسنجی، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۳.
آنتیبیوتیکها، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۱.
آسم، مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۸۲.
مقدمهای بر مکانیسم واکنشهای شیمی آلی، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۵۴.
ترجمه:
فراهمی داروها در مایعات زیستی ۱۳۷۱.
مبادی آنتیبیوتیکها، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۶۳.
شیمی دارویی کرول کواس، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۷۷.
شیمی هتروسیکل گیل کریس، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۸۰.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عباس_شفیعی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد سالروز درگذشت سرور پاکنشان
(زاده ۲۳ اردیبهشت ۱۳۲۲ شاهرود -- درگذشته ۲۶ خرداد ۱۴۰۱ تهران) گوینده پیشکسوت رادیو
او از سال ۱۳۴۲ در رادیو گرگان به عنوان گوینده مشغول به کار شد و در همان سالهای اولیه کار در رادیو، به تهران منتقل شد و گویندگی برنامههای گوناگون «گلها» «فرهنگ و مردم» «خانواده» «علم و زندگی» و برنامههای دیگری را به عهده داشت.
وی همیشه از رادیو به عنوان زندگی یاد
میکرد و میگفت: یک گوینده باید راهش را انتخاب کند و ببیند در تلویزیون یا رادیو موفقتر است و در حوزهای که به نظرش موفقتر است کار کند.
او با حضور همزمان در رادیو و تلویزیون موافق نبود و میگفت: تلویزیون همیشه برای خیلی از افراد وسیله جذابی است، اما من شخصا هیچ علاقهای نداشتم در تلویزیون کار کنم و معتقدم گوینده رادیو همیشه باید چهره ناشناختهای داشته باشد تا کلامش نافذتر باشد. تصویر میتواند عامل حواسپرتی باشد و ذهن مخاطبان را به جای جذب پیام به مسائل حاشیهای معطوف کند. استتار گویندگان رادیو مساله جالب توجهی است.
او هیچ گاه به تلویزیون نرفت چون فکر میکرد، تلویزیون باور مخاطبان را به هم میریزد. اگر گوینده ای تشخیص دهد حضور در تلویزیون برایش بهتر است این کار را انجام دهد، ولی خیلی از گویندهها بعد از حضور در تلویزیون به رادیو برگشتهاند.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سرور_پاک_نشان، د
۲۶ خرداد سالروز درگذشت سرور پاکنشان
(زاده ۲۳ اردیبهشت ۱۳۲۲ شاهرود -- درگذشته ۲۶ خرداد ۱۴۰۱ تهران) گوینده پیشکسوت رادیو
او از سال ۱۳۴۲ در رادیو گرگان به عنوان گوینده مشغول به کار شد و در همان سالهای اولیه کار در رادیو، به تهران منتقل شد و گویندگی برنامههای گوناگون «گلها» «فرهنگ و مردم» «خانواده» «علم و زندگی» و برنامههای دیگری را به عهده داشت.
وی همیشه از رادیو به عنوان زندگی یاد
میکرد و میگفت: یک گوینده باید راهش را انتخاب کند و ببیند در تلویزیون یا رادیو موفقتر است و در حوزهای که به نظرش موفقتر است کار کند.
او با حضور همزمان در رادیو و تلویزیون موافق نبود و میگفت: تلویزیون همیشه برای خیلی از افراد وسیله جذابی است، اما من شخصا هیچ علاقهای نداشتم در تلویزیون کار کنم و معتقدم گوینده رادیو همیشه باید چهره ناشناختهای داشته باشد تا کلامش نافذتر باشد. تصویر میتواند عامل حواسپرتی باشد و ذهن مخاطبان را به جای جذب پیام به مسائل حاشیهای معطوف کند. استتار گویندگان رادیو مساله جالب توجهی است.
او هیچ گاه به تلویزیون نرفت چون فکر میکرد، تلویزیون باور مخاطبان را به هم میریزد. اگر گوینده ای تشخیص دهد حضور در تلویزیون برایش بهتر است این کار را انجام دهد، ولی خیلی از گویندهها بعد از حضور در تلویزیون به رادیو برگشتهاند.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سرور_پاک_نشان، د
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۶ خرداد زادروز ناصر هوشمند وزیری
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۲۵ همدان – درگذشته ۷ تیر ۱۳۹۸ تهران) مجسمهساز
او نخستین مجسمهساز ایرانی است که در سال ۱۳۴۵ از طرف یک مهندس ایتالیایی-ایرانی با فایبرگلاس آشنا شد و مجسمههای بسیاری با فایبرگلاس ساخت. از او تاکنون بیش از ۳۰۰ مجسمه ساخته شده که تنها ۵۰ مجسمه آن در پارک جمشیدیه تهران برپا شدهاست.
وی موسس تنها موزه خصوصی ایران است که غارموزه وزیری نامیده میشود و با دستان توانمندش در کوههای لواسانات تهران حفر و برپا شده است. آثار طراحی شده در این باغ موزه از داستانهای شاهنامه فردوسی و فولکلور ایران و فرهنگ اصیل و سنتی ایرانی برگرفته شده است. آثار متعدد او از فلز، چوب، سنگ، شیشه، فایبرگلاس و ... ساخته شده. آنچه کار او را منحصر بهفرد کرده، استفاده بسیار دقیق از مواد دور ریز و بازیافتی است که اوج خلاقیت، هنر و اندیشه در آنان موج میزند.
آرامگاه وی در لواسان است.
برخی از آثار:
موزه شخصی و دستساز غارموزه وزیری
پارک جمشیدیه، کلیه کارها از جمله مجسمههای دستهای آبخوری، شهریار، ستارخان، فردوسی و رستم و سهراب و غیره.
پارک ساعی آبنما و مجسمههای حیوانات.
پارک باراجین قزوین مجسمههای ماهی، دایناسور، فیل، آبنما، بز، گاومیش.
قلعه فلک الافلاک حدود ۵۰ مجسمه از فولکلور ایران.
موزه رختشویخانه زنجان ۲۵ مجسمه از فولکلور ایران.
مجسمه سفالگر در لالجین همدان.
مجسمه سردارجنگل "میرزاکوچک خان" در اهواز.
مجسمه بوعلیسینا در ماهشهر.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_هوشمند_وزیری، ز
۲۶ خرداد زادروز ناصر هوشمند وزیری
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۲۵ همدان – درگذشته ۷ تیر ۱۳۹۸ تهران) مجسمهساز
او نخستین مجسمهساز ایرانی است که در سال ۱۳۴۵ از طرف یک مهندس ایتالیایی-ایرانی با فایبرگلاس آشنا شد و مجسمههای بسیاری با فایبرگلاس ساخت. از او تاکنون بیش از ۳۰۰ مجسمه ساخته شده که تنها ۵۰ مجسمه آن در پارک جمشیدیه تهران برپا شدهاست.
وی موسس تنها موزه خصوصی ایران است که غارموزه وزیری نامیده میشود و با دستان توانمندش در کوههای لواسانات تهران حفر و برپا شده است. آثار طراحی شده در این باغ موزه از داستانهای شاهنامه فردوسی و فولکلور ایران و فرهنگ اصیل و سنتی ایرانی برگرفته شده است. آثار متعدد او از فلز، چوب، سنگ، شیشه، فایبرگلاس و ... ساخته شده. آنچه کار او را منحصر بهفرد کرده، استفاده بسیار دقیق از مواد دور ریز و بازیافتی است که اوج خلاقیت، هنر و اندیشه در آنان موج میزند.
آرامگاه وی در لواسان است.
برخی از آثار:
موزه شخصی و دستساز غارموزه وزیری
پارک جمشیدیه، کلیه کارها از جمله مجسمههای دستهای آبخوری، شهریار، ستارخان، فردوسی و رستم و سهراب و غیره.
پارک ساعی آبنما و مجسمههای حیوانات.
پارک باراجین قزوین مجسمههای ماهی، دایناسور، فیل، آبنما، بز، گاومیش.
قلعه فلک الافلاک حدود ۵۰ مجسمه از فولکلور ایران.
موزه رختشویخانه زنجان ۲۵ مجسمه از فولکلور ایران.
مجسمه سفالگر در لالجین همدان.
مجسمه سردارجنگل "میرزاکوچک خان" در اهواز.
مجسمه بوعلیسینا در ماهشهر.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_هوشمند_وزیری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد زادروز بهرام گرامی
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۲۱ تهران) استاد پیشین دانشگاه، پژوهشگر و نویسنده
او کارشناسی مهندسی کشاورزی را از دانشگاه تهران (۱۳۴۳) کارشناسی ارشد در اصلاح نباتات و بیماریهای گیاهی را از دانشگاه آمریکایی بیروت (۱۳۴۹) و دکتری در ژنتیک و علوم گیاهی را از دانشگاه مانیتوبا (Manytoba) در کانادا (۱۳۵۶) دریافت کرد. با سمت کارشناس و محقق در سازمان تحقیقات کشاورزی
(۱۳۴۳ - ۱۳۶۴) خدمت کرد. تدوین و ویرایش "خلاصه نتایج تحقیقات کشاورزی در ایران، از آغاز تا سال ۱۳۵۶" (در پنج جلد) و گردآوری و تدوین "فهرست پایاننامهها، مقالهها، نشریهها و کتاب دانشکدههای کشاورزی ایران، از بدو تاسیس تا سال ۱۳۶۰" از فعالیتهای غیرآموزشی وی در سالهای
(۱۳۶۲ - ۱۳۵۹) بوده است.
وی پس از عزیمت به آمریکا (۱۳۶۴) در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس (تا ۱۳۷۴) به تحقیق پرداخت، برای مدتی استاد مدعو در بخش علوم گیاهی دانشگاه هنگکنگ بود، سپس (۱۳۸۲ - ۱۳۷۷) در دو انجمن علمی شیمی غلات و بیماریهای گیاهی در امریکا به عنوان ویراستار علمی خدمت کرد. او در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ در دانشگاه Hebei در چین به تدریس اشتغال داشته است.
بهرام گرامی مولف کتاب "گل و گیاه در هزار سال شعر فارسی" (تشبیهات و استعارات) با شرح و معنی همه ابیات مربوط به گل و گیاه در دیوان حافظ است که با مقدمه زنده یاد ایرج افشار ابتدا در سال ۱۳۸۶ و ویراست دوم آن در سال ۱۳۸۹ از سوی انتشارات سخن منتشر شد و ویراست سوم این کتاب در امردادماه ۱۴۰۱ توسط انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شد.
وی دهها مقاله به زبان انگلیسی و فارسی تالیف کرده و بخشی از آن را در مجامع بینالمللی ارائه داده است.
"احمد شاملو در پس آینه" آخرین اثر بهرام گرامی است که توسط انتشارات علمی منتشر شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهرام_گرامی، ز
۲۶ خرداد زادروز بهرام گرامی
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۲۱ تهران) استاد پیشین دانشگاه، پژوهشگر و نویسنده
او کارشناسی مهندسی کشاورزی را از دانشگاه تهران (۱۳۴۳) کارشناسی ارشد در اصلاح نباتات و بیماریهای گیاهی را از دانشگاه آمریکایی بیروت (۱۳۴۹) و دکتری در ژنتیک و علوم گیاهی را از دانشگاه مانیتوبا (Manytoba) در کانادا (۱۳۵۶) دریافت کرد. با سمت کارشناس و محقق در سازمان تحقیقات کشاورزی
(۱۳۴۳ - ۱۳۶۴) خدمت کرد. تدوین و ویرایش "خلاصه نتایج تحقیقات کشاورزی در ایران، از آغاز تا سال ۱۳۵۶" (در پنج جلد) و گردآوری و تدوین "فهرست پایاننامهها، مقالهها، نشریهها و کتاب دانشکدههای کشاورزی ایران، از بدو تاسیس تا سال ۱۳۶۰" از فعالیتهای غیرآموزشی وی در سالهای
(۱۳۶۲ - ۱۳۵۹) بوده است.
وی پس از عزیمت به آمریکا (۱۳۶۴) در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس (تا ۱۳۷۴) به تحقیق پرداخت، برای مدتی استاد مدعو در بخش علوم گیاهی دانشگاه هنگکنگ بود، سپس (۱۳۸۲ - ۱۳۷۷) در دو انجمن علمی شیمی غلات و بیماریهای گیاهی در امریکا به عنوان ویراستار علمی خدمت کرد. او در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ در دانشگاه Hebei در چین به تدریس اشتغال داشته است.
بهرام گرامی مولف کتاب "گل و گیاه در هزار سال شعر فارسی" (تشبیهات و استعارات) با شرح و معنی همه ابیات مربوط به گل و گیاه در دیوان حافظ است که با مقدمه زنده یاد ایرج افشار ابتدا در سال ۱۳۸۶ و ویراست دوم آن در سال ۱۳۸۹ از سوی انتشارات سخن منتشر شد و ویراست سوم این کتاب در امردادماه ۱۴۰۱ توسط انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شد.
وی دهها مقاله به زبان انگلیسی و فارسی تالیف کرده و بخشی از آن را در مجامع بینالمللی ارائه داده است.
"احمد شاملو در پس آینه" آخرین اثر بهرام گرامی است که توسط انتشارات علمی منتشر شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهرام_گرامی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد زادروز خسرو باقری
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۳۷ قزوین) نویسنده و مترجم
او دوره لیسانس را در رشته مترجمی زبان انگلیسی و فوق لیسانس را در رشته زبانشناسی به پایان برد و از سال ۱۳۷۹ در دانشگاههای کشور بهویژه دانشگاه هنر تهران به عنوان استاد حقالتدریسی مشغول بهکار است.
از سال ۱۳۷۶ همکاری با مجله چیستا و سپس دانش و مردم به سردبیری پرویز شهریاری را آغاز کرد که این همکاری تا آخرین شماره آن دو مجله و درگذشت استاد ادامه یافت و او همواره خود را شاگرد و مدیون استاد شهریاری میداند.
از وی دهها مقاله در چیستا و دانش و مردم به چاپ رسیده است و دهها مقاله دیگر در دانش و مردم، دانش و امید، بخارا، نگاه نو، نقدنو، صحنه، پیام یونسکو، کتاب ماه، ادبیات و فلسفه، چشمانداز ایران، نشریات دانشگاههای اراک و هنر تهران و روزنامههای شرق، اعتماد و ایران نیز منتشر شده است.
آثار:
۱. راهنمای کارهای بتنی با همکاری دکتر مهدی قالیبافیان و مهندس کامیار سلطانی عربشاهی (۱۳۷۳).
۲. بتن مطابق با استانداردهای آلمان (۱۳۷۴).
۳. ترجمه کره اسب، اثر میخاییل شولوخف (۱۳۸۶).
۴. ترجمه ترازوی بالکها، اثر هاینریش بل (۱۳۸۶).
۵. ترجمه جهانیشدن، بیم یا امید، اثر گنادی زیوگانف (۱۳۸۶).
۶. ترجمه انجماد در زمان، اثر الی اسپارکز (۱۳۹۶).
۷. ترجمه زیباترین غریق جهان، اثر گابریل گارسیا مارکز (۱۳۹۶).
۸. جانب عدالت را نگهدار (۱۳۹۷).
۹. چیستا راوی سی سال تاریخ تحولات ایران (۱۴۰۰).
۱۰. اشارههای استاد پرویز شهریاری (۱۴۰۰).
۱۱. ترجمه مجموعه داستان رهایی (۱۴۰۱).
او در انتشار دو کتاب پادشاه خورشید (۱۳۹۷) و ترانههای گزین از ۱۵ شاعر شوروی (۱۳۹۸) آثار احسان طبری کوشیده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#خسرو_باقری، ز
۲۶ خرداد زادروز خسرو باقری
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۳۷ قزوین) نویسنده و مترجم
او دوره لیسانس را در رشته مترجمی زبان انگلیسی و فوق لیسانس را در رشته زبانشناسی به پایان برد و از سال ۱۳۷۹ در دانشگاههای کشور بهویژه دانشگاه هنر تهران به عنوان استاد حقالتدریسی مشغول بهکار است.
از سال ۱۳۷۶ همکاری با مجله چیستا و سپس دانش و مردم به سردبیری پرویز شهریاری را آغاز کرد که این همکاری تا آخرین شماره آن دو مجله و درگذشت استاد ادامه یافت و او همواره خود را شاگرد و مدیون استاد شهریاری میداند.
از وی دهها مقاله در چیستا و دانش و مردم به چاپ رسیده است و دهها مقاله دیگر در دانش و مردم، دانش و امید، بخارا، نگاه نو، نقدنو، صحنه، پیام یونسکو، کتاب ماه، ادبیات و فلسفه، چشمانداز ایران، نشریات دانشگاههای اراک و هنر تهران و روزنامههای شرق، اعتماد و ایران نیز منتشر شده است.
آثار:
۱. راهنمای کارهای بتنی با همکاری دکتر مهدی قالیبافیان و مهندس کامیار سلطانی عربشاهی (۱۳۷۳).
۲. بتن مطابق با استانداردهای آلمان (۱۳۷۴).
۳. ترجمه کره اسب، اثر میخاییل شولوخف (۱۳۸۶).
۴. ترجمه ترازوی بالکها، اثر هاینریش بل (۱۳۸۶).
۵. ترجمه جهانیشدن، بیم یا امید، اثر گنادی زیوگانف (۱۳۸۶).
۶. ترجمه انجماد در زمان، اثر الی اسپارکز (۱۳۹۶).
۷. ترجمه زیباترین غریق جهان، اثر گابریل گارسیا مارکز (۱۳۹۶).
۸. جانب عدالت را نگهدار (۱۳۹۷).
۹. چیستا راوی سی سال تاریخ تحولات ایران (۱۴۰۰).
۱۰. اشارههای استاد پرویز شهریاری (۱۴۰۰).
۱۱. ترجمه مجموعه داستان رهایی (۱۴۰۱).
او در انتشار دو کتاب پادشاه خورشید (۱۳۹۷) و ترانههای گزین از ۱۵ شاعر شوروی (۱۳۹۸) آثار احسان طبری کوشیده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#خسرو_باقری، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۶ خرداد زادروز محمد مصدق
(زاده ۲۶ خرداد ۱۲۶۱ تهران -- درگذشته ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ تهران) نخست وزیر پیشین
او حقوقدان، سیاستمدار، نماینده چند دوره مجلس شورایملی و دو دوره نخستوزیر ایران بود و نخستین دکتر حقوق ایران است. در زمان انتقال سلطنت از قاجار بهپهلوی، اگر چه از حکومت قاجار هیچ رضایتی نداشت، اما با توجه به اینکه نسبت به رضاخان خوشبین نبود، با این کار مخالفت کرد و بعد از آن یکی از منتقدین رضاشاه بود و مدتی را در زندان و تبعید گذرانید.
وی پس از سقوط رضاشاه، از تبعید بهعرصه سیاست بازگشت و در سال ۱۳۲۸ با چندین حزب وارد اتحاد شد و با همکاری حسین فاطمی بهتاسیس جبهه ملی ایران اقدام کرد و جبهه ملی و در راس آنها مصدق، به پیشنهاد فاطمی برای شروع استعمارستیزی از ایران، ملی شدن صنعت نفت را مطرح کردند. مصدق در سال ۱۳۳۰ به نخست وزیری رسید و در نخستین قدم، نفت ایران را ملی کرد. به همین دلیل طرح سقوط دولت او توسط انگلستان، که تا قبل از ملی شدن نفت، صاحب عمده نفت ایران بود، ریخته شد و سرانجام در ۲۸ امرداد که توسط سازمان سیا "سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا" انجام شد، دولت مصدق ساقط شد. یکی دیگر از دلایل سقوط دولت او، مخالفتهای ابوالقاسم کاشانی با مصدق بود. کاشانی در حالی که قبلا از مصدق حمایت میکرد، بههمراه جمع زیادی از روحانیان بهمخالفت با مصدق برخاست. بعد از آن مصدق در دادگاه نظامی محاکمه شد و با وجود دفاعیه مستدلی که از خود ارایه داد، به سه سال حبس انفرادی محکوم شد. پس از تحمل سه سال زندان، بهقلعه احمدآباد تبعید شد و تا پایان عمر در آنجا بود.
و سرانجام در بیمارستان نجمیه تهران "بیمارستانی که موقوفه مادر دکتر مصدق، خانم نجمالسلطنه، نوه عباسمیرزای قاجار است" درگذشت.
آرامگاه وی در کنار مزار شهدای سیتیر در گورستان ابنبابویه، در احمدآباد است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_مصدق، ز
۲۶ خرداد زادروز محمد مصدق
(زاده ۲۶ خرداد ۱۲۶۱ تهران -- درگذشته ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ تهران) نخست وزیر پیشین
او حقوقدان، سیاستمدار، نماینده چند دوره مجلس شورایملی و دو دوره نخستوزیر ایران بود و نخستین دکتر حقوق ایران است. در زمان انتقال سلطنت از قاجار بهپهلوی، اگر چه از حکومت قاجار هیچ رضایتی نداشت، اما با توجه به اینکه نسبت به رضاخان خوشبین نبود، با این کار مخالفت کرد و بعد از آن یکی از منتقدین رضاشاه بود و مدتی را در زندان و تبعید گذرانید.
وی پس از سقوط رضاشاه، از تبعید بهعرصه سیاست بازگشت و در سال ۱۳۲۸ با چندین حزب وارد اتحاد شد و با همکاری حسین فاطمی بهتاسیس جبهه ملی ایران اقدام کرد و جبهه ملی و در راس آنها مصدق، به پیشنهاد فاطمی برای شروع استعمارستیزی از ایران، ملی شدن صنعت نفت را مطرح کردند. مصدق در سال ۱۳۳۰ به نخست وزیری رسید و در نخستین قدم، نفت ایران را ملی کرد. به همین دلیل طرح سقوط دولت او توسط انگلستان، که تا قبل از ملی شدن نفت، صاحب عمده نفت ایران بود، ریخته شد و سرانجام در ۲۸ امرداد که توسط سازمان سیا "سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا" انجام شد، دولت مصدق ساقط شد. یکی دیگر از دلایل سقوط دولت او، مخالفتهای ابوالقاسم کاشانی با مصدق بود. کاشانی در حالی که قبلا از مصدق حمایت میکرد، بههمراه جمع زیادی از روحانیان بهمخالفت با مصدق برخاست. بعد از آن مصدق در دادگاه نظامی محاکمه شد و با وجود دفاعیه مستدلی که از خود ارایه داد، به سه سال حبس انفرادی محکوم شد. پس از تحمل سه سال زندان، بهقلعه احمدآباد تبعید شد و تا پایان عمر در آنجا بود.
و سرانجام در بیمارستان نجمیه تهران "بیمارستانی که موقوفه مادر دکتر مصدق، خانم نجمالسلطنه، نوه عباسمیرزای قاجار است" درگذشت.
آرامگاه وی در کنار مزار شهدای سیتیر در گورستان ابنبابویه، در احمدآباد است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_مصدق، ز